vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verzadigd in je cocon
Eerst dacht ik ,een spel
Een soort mens erger je niet
Ik ben de dobbel steen
jij bent de pion
In het begin was spannend
Geen zorgen alleen maar lachen
maar, nu heb ik mijn twijfels
We gaan steeds verder
Willen we allebei meer
Je ogen die me iets bevelen
Ik wil je voelen.
Je raakt mij aan
ik voel je hart kloppen
Ik geeft het op, de strijd
ik laat mij gaan.
Ik ben nu de pion
jij bent de verleider
Verzadigd in je cocon
Heel langzaam in
een slowmotion.
Reacties op ‘Verzadigd in je cocon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!