Onmogelijke liefde
De eerste dagen toen ik je kende,
was ik meteen in de wolken.
Ik keek hoe je lag, ik keek hoe je rende,
moet ik dat blijven vertolken?
Er zijn meisjes die je langer kennen,
daartussen maak ik geen kans.
Da’s even wennen,
Dat denk ik althans
Ik moet een heleboel opmaken uit hoevaak je iets doet,
hoe vaak je lacht, hoe vaak je huilt.
het doet me niet goed.
Ik wordt veel liever door jou met een ander verruilt.
Ik probeer contact met je te zoeken,
maar meestal krijg ik niks terug.
Maar soms zie ik iets anders in mijn ooghoeken,
maar meestal denk ik bij mezelf; ‘Het lijkt me stug.’
We hebben niks,
maar ik schrijf dit om je een boel te laten voelen.
liefs mij -xxx-
Reacties op ‘Onmogelijke liefde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!