1001 Gedichten
Ambitie
Uit 'Het geriatrisch testament'
Toen hij de draad ooit vatte
en de hele zaak te schuiven begon
wist hij zich geen raad te zeggen
dat dit een daad van inzet was
niets verhielp hem te stelpen
dat de totale inhoud ging verloren
zonder dat hij wist meer dan wel
dan dat het boze opzet was
na al die jaren wroegen en berouwen
liep hij krom te staren naar de grond
dat hij het spoor weer ontwaarde
oud versleten als hij van geen waarde.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
20-01-2018
Over dit gedicht
'Als mij de tijd gegeven is', zei de honderdjarige en toonde zich ondankbaar. en
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel OuderdomReacties op ‘Ambitie’
-
Als je je kinderen iets van wijze waarde kan meegeven, zullen zij dat waarschijnlijk in aangepaste vorm ook weer doen aan hun nazaten. Zo blijft er altijd iets van jou over. Maar de spoeling wordt steeds dunner. Tenslotte zul je jouw spoor niet meer ontwaren, gelijk het steentje in de beek, die de waterloop veranderde, na enige tijd niet meer terug te vinden is.. Mooi vers ondanks de droevigheid.
Istvan Koning - 30-01-2018 om 15:45
-
Daar heb ik helemaal vrede mee. Maar voorlopig laat ik van mij horen. groet
guido - 30-01-2018 om 22:18
-
Wie brengt het geriatrisch testament ten uitvoer; de notaris of het nageslacht? Aan de dichter de keus...
Verwijderde gebruiker - 02-02-2018 om 16:56