1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Lied voor de innerlijke stilte (tsunami)

Vanuit de innerlijke stilte
Verbergt iemand zijn gezicht
Komt een kind stampend tot stilstand
Vanuit de stilte
Sterf ik verticaal en koud
Plukt een broer
Het laatst levend gras

Vanuit de innerlijke stilte
Vergeet ik voor de maan te zingen
Eis ik eindelijk mijn naam op
Want whisky stilt de wond niet meer
Wasemt de lemen kom
Fluistert geduld op gedempte toon

Vanuit de innerlijke stilte
Geven Sanches en Eleadora niet op
Yana Kantule richt zijn vuur kijkt naar
Lichamen langs de rivier Bayano
En mijn liefste dwaalt met verwarde haren
Van Mount Pinatubo

Urracca graaft zijn woede op
Bij de deur van de armen
Moeder aarde mompelt
Een gebed
Dan zingen de krekels
En bedrijven de liefde

Een golf van water
Is hun antwoord.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Foto's

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Innerlijke Lied Stilte Tsunami

Reacties op ‘Lied voor de innerlijke stilte (tsunami)’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Lied voor de innerlijke stilte (tsunami)