vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Angst.
Ik voel me klein, in het donker opgeslokt en alleen.
Met me eigen gedachten in gevecht.
Ik kan me de laatste keer niet meer herinneren dat er een glimlach op mijn mond verscheen.
Wat komt er van mij terecht...
Ik zie geen toekomst voor me alles is zo zwart.
Tranen rollen over mijn wangen.
Dit gevoel geeft zo veel pijn in mijn hart.
Ik zie geen uitgangen meer, ik loop zonder doel door het leven.
Ik ben zo bang, dat ik de hoop heb opgegeven.
Reacties op ‘Angst.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!