REQUIEM VOOR ROSE

Ook zij leeft niet meer

In Hilversum woonden
haar laatste woorden
Ze proefde de vrijheid
Ging uit deze stad
Deze wereld vandaan
Gevuld met geesten

die bleven, beschuldigden
en soms bezongen
En lieve Rose; jij wist allang
muziek kent geen rassenwaan
het leven zoekt zijn melodie,
Auschwitzorkest een levensweg

een levensweg
een leven
een leven weg

Rust nu, bidden wij
En hoor de branding van de zee
Bezie daar boven korrels zand
Immer meer, immer meer
Door eb en vloed geplaatst
Rust nu, bidden wij

Het is nu aan ons
Veilige duinen
Te plaatsen
Volken te beschermen
Tegen storm en ontij
Die jou zo hebben verwond

De zee zal niet uitwissen
Zal respecteren
Iedere voetstap van jou
Gedrukt op dit land
Lieve Rose,
Je was niet voor niets

Ook wij zullen niet vergeten
Ook wij zullen respecteren
Ook wij zullen Niet uitwissen

Moge liefde,
barmhartigheid,
Lieve Rose
Nu jouw deel zijn
Jouw leven werd
Een deel van ons.