vorige gedicht
vorige gedicht
Waarom, waarom ik?
'S avonds huilend in het donker
Zo alleen. Waarom, waarom moest mij dit nou overkomen?
Geen lach geen traan geen woede geen vraag.
Alleen maar denken waarom is mij dit nu aangedaan?
Geen lach geen traan geen woede geen vraag.
Waarom, waarom ik?
Ben ik dan zo nutteloos? Ben ik dan zo verwaand?
Waarom, waarom ik?
Waarom heb jij mij dit aangedaan?
Geen lach geen traan geen woede geen vraag.
Elke dag huilend op bed zo alleen zo alleen.
Alleen maar om wat jij mij hebt aangedaan!
Zo veel haat zo veel woede maar toch ook weer geen gevoelens.
Niemand die mij gelooft, niemand die echt weet wat er is gebeurd...
Reacties op ‘Waarom, waarom ik?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!