Langs de paden

Met mijn huidige levensgezel liep ik langs de paden
waarheen dat laat zich snel verraden
Met knarsend grind onder voeten
weinig mensen die we hier ontmoeten
Wij herdachten allen die zijn overleden
voor eens en altijd verdwenen uit het heden
Ook wij raken elkaar ooit een keer kwijt
al duurt dat hopelijk nog een hele tijd
Vele monumenten hadden wij bekeken
waren op een bankje neergestreken
Het was ons in de loop der jaren niet ontgaan
dat lege plekken spontaan ontstaan
Hoe je verdriet ook zult ervaren en interpreteren
alleen de tijd zal dat je leren
Toen ze wist mij niet lang meer te kunnen vergezellen
wilde ze mij nog iets vertellen
Ze had nog een soort van mooie wens
zorg goed voor jezelf “Blijf een goed mens”!
Ik denk wel dat te zijn gebleven
na ruim dertig jaar een heel nieuw leven
Opgeteld drie jaar samen met zijn twee
wat moet ik daar nu mee
Als elke uitkomst van het gemis
het topje van de berg is.

Opgedragen aan Alie Josina de Coninck/Blokland
overleden 16-05-1987