Witte donderdag

U heeft het geweten
Toen u daar bad
In de hof, temidden van de bomen
U heeft geweten
Wat er zou komen

U heeft geweten
Wat er stond te gebeuren
Dat ze u, als het moest
De tuin uit zouden sleuren

U wist van de leugens, het verraad
Van de slagen van de zweep, de doornenkroon
Het roepen om de dood van de Mensenzoon

U wist het terwijl u daar zat
Alles
En u bent gebleven