Verrezen mensenkind
waar de witte vlinder
verstoord opvloog
van de grijze rots rollen
vrouwen de toegangssteen weg
openen zo de tombe
schonen de ligplaats
met witzachte doeken
voor zijn bijna laatste rust
zoeken in vertwijfeling
gebed en steun bij elkaar
zij weten zijn leven en
werk is nog lang niet klaar
sluiten het graf met
hoop en zwaar hart
in een moeilijk afscheid
van hem die ook om hen gaf
pas de volgende dag wordt
in ontzetting en schrik
maar met rondzingend bericht
de tombe geopend gevonden
hij was opgestaan
de witte vlinder achterna
en als nieuw verrezen
mensenkind de wereld ingegaan
wil melker
31/03/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
31-03-2018
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Pasen VerrijzinisReacties op ‘Verrezen mensenkind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!