De fobische wind

in het verlopen
van golfjes herkenden
gevoelens het spreiden
van strak geleide emoties

naar een glad
oppervlak dat rust in zijn
spiegeling had waar niets
zomaar buiten zijn oevers trad

een diepe zucht
gaf eindelijk lucht
aan al tijdenlang steeds
weer oplopende spanningen

even vrij zijn zonder belaagd
te worden door de fobische wind
die in een niet te traceren
onrust altijd nieuwe golven vindt


wil melker
05/04/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl