Melancholisch
Een onvervuld verlangen uit het verleden
Maakt mij melancholisch in het heden
Verdriet angst neerslachtigheid en woede
Stagneren mijn geluk belemmeren mijn route
Alles lijkt zo eender mijn wereld raakt op slot
Mijn hart verliest zijn ritme ik ga haast kapot
Overwonnen strijd geabsorbeerd door de tijd
Dingen vervagen abrupt en ik raak mezelf kwijt
Stoppen met alles brengt geen voldoening
Doorgaan in dit tempo is ook niet de bedoeling
Obsessief doe ik teveel maar mijn handen blijven dicht
Depressie op de drempel mijn balans word ontwricht
Fysiek ben ik bij mentaal nog niet vrij
Geketend aan mijn trauma met de afgrond nabij
Is er nog toekomst waarin ik mezelf zie slagen
Of blijft het bij de struggle en mijn droom najagen
Ingezonden door
Geplaatst op
25-04-2018
Over dit gedicht
Een onvervuld verlangen krijgt vorm
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
#verlangenReacties op ‘Melancholisch’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!