Stille dans (Deel XI)

Dansend wandel ik met jou mee,
uitgebreid vertellend.
Over mijn wel en ook mijn wee,
Jij stiller en vaststellend.

Jij besloot al zaken voor,
je mij zou bereiken.
En dat is helemaal prima hoor,
ik wilde dat ik het zo kon bekijken.

Maar de waarheid is dat niet,
romantisch als ik ben.
Liever moe van mijn verdriet,
dan dat ik jou niet meer ken.

Het voelt alsof jouw tong en jij,
jullie achterste niet laten zien.
Omdat je liever bang bent dan vrij,
wat te begrijpen is bovendien.

Open je jouw deur ook voor mij?
of is dit wat het is voor jou?
Laat je me dan dus maar vrij,
ben jezelf misschien niet trouw.