vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het einde van de dans (Finale)
Kijk maar eens goed,
Hoe ik het lijntje doorsnijd,
Doelbewust en verwoed.
Berustend en zonder spijt.
Dus het ga je goed Marije, schat.
Maar dat deed het natuurlijk al.
Je weet hoe dit alles aan me vrat.
Maar hebt de moed niet voor de val.
Wat zo moet zijn dat moet zo zijn.
Maar wat zo is blijft wat het is.
En ondanks alle liefde en pijn.
Weet ik dat ik me niet vergis.
Wie weet waar onze wegen gaan.
Maar mocht ik je ooit weer zien.
En ik weer voor je staan.
Dan, zie ik spijt misschien.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AfscheidReacties op ‘Het einde van de dans (Finale)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!