vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stilte op haar troon
Begrijp jij dan de stilte niet?
Weet je wel wat zij met me doet?
Snap je dan deze kwelling niet?
Die ik steeds verdragen moet?
Of voel jij ook die leegte wel?
Als er geen contact kan zijn?
Waarmee de stilte wordt gevoed?
Zeg me voel jij ook die pijn?
Mijn hart klopte in lange tijd,
niet zo hard de stilte door.
Wat is het dat je de moed ontneemt?
Of kiest jouw hart er telkens voor?
Om de stilte te plaatsen op haar troon,
waar zij zich laaft zo schaamteloos.
Met haar door mij gevlochten kroon,
Aan mijn hartje o zo broos.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerlangenReacties op ‘Stilte op haar troon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!