vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Doof het vuur
Terwijl Alex en Jaqueline,
Hun best doen mij te helpen.
Om jou niet meer te zien,
Probeer ik het bloeden nu te stelpen.
Ongewild zit ik ineens weer hier,
En hoe lelijk het ook klinkt hardop.
Jij kwam alleen maar voor plezier.
En gooide onbedoeld alles op de kop.
Ik doe mijn best kan ik beloven,
Maar twijfel over de tranen die er zijn.
Om dit vuur snel te kunnen doven.
En iets te doen tegen de pijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2018
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AfscheidReacties op ‘Doof het vuur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!