vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ontmoeting
Hoe graag zou ik haar zien,
Even zwaaien en een knuffel.
Een kus op de wangen en hallo.
En haar even ruiken bovendien.
Gewoon heel eventjes maar.
Zonder bijbedoelingen of gedoe.
Gewoon haar armen om me voelen.
En even snuffelen aan dat heerlijke haar.
Even een lachje zien verschijnen.
Bij mijn volgende slechte grap.
Een glimp van haar tanden zien.
En haar blik even in de mijne.
Zo graag zou ik dat zien gebeuren.
Maar dat gaat helaas niet meer.
Want de lijnen werden vager.
En van ons is niets meer te bespeuren.
Reacties op ‘Ontmoeting’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!