De Duiker

De Duiker

ik zag je gisteren
bij de bibliotheek van Zottegem
eerst je hoofd, blik naar beneden
op een uitgestoken nek
dan, sterk gekromd en stram, je rug
die je enkel nog laat kijken naar
waar je volgende stap landt.

je ellebogen allebei naar achter
in een artritisch evenwicht
je leek wel klaar om te duiken
recht het leven binnen

Maar het duiken is gedaan
het is nu vooral een oud schuifelen
met onzekere voeten, steun zoekend bij de grond
ga je je weg, schrik je van de auto
die plots verschijnt in je vernauwd blikveld.