Verdriet

Wat zou ik graag eens vrolijk willen zijn,
Geen last hebben van mijn verdriet.
Het is wel heftig, al deze pijn.
En haast niemand die het ziet.

Wat zou ik graag erop uit willen gaan,
Niemand die mij dan tegen houd.
Even niet alleen te hoeven staan,
Mijn hart kan dan even warm worden,
Maar al gauw wordt hij weer koud.

Wat is het fijn als je kan steunen,
Op iemand die om je geeft.
Even goed te kunnen leunen,
Even het gevoel dat je nog leeft.

Maar mocht ik dan eens vrolijk zijn,
Spreek mij er dan niet op aan.
Want het kan zo over zijn,
En dan zal mijn verdriet weer klaar staan.