vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Aflandig tij
de rots en jij
kameraden in status
bewegingloos en vrij
samen een eiland
in het woelige water
van aflandig tij
het was jouw plek
waar de wereld verging
terwijl jij droomde
jij kende het stromen
keek ook niet om
wist wat er zou komen
jullie contact
was een plastische relatie
gingen er samen voor
waren een baken
in zee waar ieder de
eenheid kende in twee
wil melker
15/05/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Aflandig tij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!