Lichtblauw ver

zijn voeten
blijven onverzettelijk
in kleilagen van
vele eeuwen her

nog kijken zijn
ogen lichtblauw ver
onverschrokken naar de
horizon zonder obstakels

de rechtlijnigheid
van het land verankert
zijn karakter wortelend
in normen en waarden

die geen tolerantie
aarden omdat toegeven
wennen is aan zonde een
ongekende boze binnenlaat

toch breekt er iets
als zijn schip strandt
door getijden verwrakt
lijden maakt mensen zwak

of zou het nog
te delven graf de
opening zijn naar het betere
leven dat de here voor ons zag


wil melker
16/06/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl