vorige gedicht
vorige gedicht
Wegrennen
Weet je dat ik soms wel eens wil wegkruipen,
voor de mensen om me heen die op mij neerbuigen.
Over mij heen walsen alsof ik iets minderwaardigs ben,
mij neerzetten als een persoon die in niet in mijzelf herken.
Mij aan mezelf laten twijfelen in mijn waardigheid,
waardoor ik van mijn bestaan wordt afgeleid.
ze praten mij met hun verheven eigendunk klem,
niet willend luisterend naar mijn stem.
Ik wil roepen: "laat me toch zijn wie ik daadwerkelijk ben!",
maar eenmaal weggekropen weet ik dat ik weer wegren.
Ingezonden door
Geplaatst op
20-08-2018
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Wegkruipen Wegrennen ZijnReacties op ‘Wegrennen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!