vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Puntige stenen
voeten zijn ongeschoeid
toch lopen zij het pad
met de puntige stenen
geen uitgesleten holle weg
met het eeuwenoude loof
als bescherming overdekt
zij contrasteren
met het zachtjes glooien
van de berg en dalpartij
hun doel verstaat
geen smijterij met energie
van onderdrukt naar vrij
onrust kent gedrevenheid
hologig zijn de blikken
in het dwingen door de ikken
het ooit beloofde land
gloort helder aan de horizon
maar de aarde is eindeloos krom
wil melker
11/09/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
11-09-2018
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Vluchtelingen Vluchten VrijheidReacties op ‘Puntige stenen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!