Hoog gebouw

Nu ik hier sta bovenop dat hoge gebouw, weet ik dat mijn leven nooit zin heeft gehad.
Ik ben maar één stap van de verlossing verwijdert.
Een traan rolt over mijn wang de diepte in, dezelfde diepte waar ik ook zal rechtkomen.
Ik heb het gedaan ik heb de stap gezet.
Ik voel de wind door mijn haren en al snel voel ik de grond, de koude harde grond.
Maar dat voel ik niet lang.
Nu zal ik nooit meer pijn voelen.