vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De scherpste randen
het spookt nog
in bovenkamers
maar de woorden
zijn gesproken
gedachten
wachten stil
op de tool
tot formuleren
maar hun schil
wordt niet
gebroken door
openbaringen
niets kunnen
zij ons geven uit
het associatieveld
die lijnen zijn geteld
stilgelegd
omdat het kwaad
al veel te duidelijk
is meegewogen
zacht masseert
medicatie de
scherpste randen
van alle implicaties
wil melker
13/09/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘De scherpste randen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!