vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onomkeerbaar
Besef dat sommige dingen niet meer zullen keren
doet mij inwendig mijn hart en ziel bezeren
mijn jeugd is voorgoed verloren
tennis partijen zullen mij niet meer toebehoren
klimmen in bomen zonder vrees
geen sprookjesboeken die ik meer lees
toch is het kind in mij niet helemaal verdwenen
en ben ik nog lang niet moegestreden
ik staar over het water
en mijmer over later
ook al keert die golf niet weer
mijn hart klopt keer op keer
Reacties op ‘Onomkeerbaar’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!