Vlakte der geesten

ik heb ze
mijn ogen laten zien
hun blikken gekruist
zonder enig vooroordeel
ik wist waar zij woonden
maar ze gaven niet thuis

wij hebben samen gesproken
woorden gewisseld met
uitleg emotie en pijn
dachten elkaar te verstaan
maar in de laatste conclusie
overheerste hun lijn

ben weer alleen
op de vlakte der geesten
waar wijsheid verblijft
wie zal nog iets voor mijn
visie geven nu ik de mening
van veel anderen weet

toch heb ik in de
uitstralende kou van een
donker afwijzend heelal
mijn zaden gezaaid de voren
geprepareerd want ook vrede
zal ooit ontkiemen is mij geleerd


wil melker
12/10/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl