Verwelkomde het pad

de woorden
kwamen niet aan
bleven zonder
vertrouwen hangen
als een knoop in
de ingewanden

blikken kaatsten
spiegelden contactloos
raakten niet
aan de diepere
emoties en vergaten
stevig te landen

ik heb je omarmd
gewarmd in de
luwte van mijn lijf
langzaam kwam jij
tot bedaren in het
strelen van je haren

we zijn gaan lopen
voorzichtig ging jij
een klein stukje open
verwelkomde het pad
dat jou al een heel leven
thuis heeft gebracht


wil melker
18/10/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl