vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dierlijk verdriet
Ademen was moeilijk
lucht siste uit mijn longen
Toen ik erachter kwam
Dat niets was wat het leek
alleen in het donker
De zon zou niet meer schijnen
Ik zou niets meer kunnen eten
als een vampier zo bleek
Paniek leesbaar in mn ogen
Als een dier verblind door licht
Het kaartenhuis dat was gebouwd
Stortte daar opeens ineen
als een rat in de val
toen het besef mij raakte
mijn soulmate
bleek er geen
Reacties op ‘Dierlijk verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!