Er was een meisje
Er is een meisje
Ze danst op de sterren
Ze begroet de zon zonder te verbranden
Ze reist door tijd zonder te verouderen
Ze heeft een lach die je nieuwsgierig maakt
Ze heeft ogen die je overal naar toe wil volgen
Ze staat eens stil,
Kijkt achterom
Ze ziet hem daar staan
Ze glimlacht pijnlijk
Kust zijn lippen
Ze lijkt iets te willen zeggen maar niets komt uit haar keel
Ze stapte achteruit, streelt zijn wangen
Ze blaast een keer diep uit, al haar lucht verdwijnt de nacht in
Haar ogen beginnen te schitteren, ze begint te vervagen
Langzaam tot ze niets meer dan sterrenstof is
Het sterrenstof vliegt magisch het universum in
Danst op de sterren, begroet de zon, reist tijdloos door het universum
Als je er naar kijkt wou je het volgen, overal het universum door
Ingezonden door
Geplaatst op
01-11-2018
Geef uw waardering
Op basis van 23 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dansen Eenzaamheid Leven SterrenReacties op ‘Er was een meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!