vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Grijzig zwart
grijzig zwart
smeult nog het vuur
licht rood op
in vlaagjes tochten
waar eens de
vlammen schroeiden
het blauw en geel
afwisselend gloeiden
daalt nu de
hamer van de smid
vormt het
zachte ijzer tot een hoef
het slaan der gaten
voor het koelen moet
om wat extra te houden
op de nieuw beslagen voet
diep in mijn herinnering
ruik ik het branden
van het nog hete ijzer
in geschoond eelt
ik mocht geschrokken zijn
het paard had gelukkig geen pijn
wil melker
05/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
05-12-2018
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinneringen Paarden VroegerReacties op ‘Grijzig zwart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!