Frans Hals
de grondlegger van de Hollandse school
schilderde veel Haarlemse medestadgenoten
veel portretachtige schilderijen van mensen
het dagelijks leven van de 17e eeuw
als ik door de gangen van het
museum
dool
de virtuositeit van Frans Hals
meester van de snelle penseelstreek
is overduidelijk knap zichtbaar
zie de geboorte van Jezus
vastgelegd op het doek
pure devotie
gewaar
schildert met vele palletkleuren
houten penselen, met donzen haren
stil zachte individuele- als groepsportretten schuttersstukken en pendanten
ook gewone burgers en kinderen
in de straten zijn te schilderen
klanten
bij elkaar de materialen in een hoek
verfplankje vol klodders verf
oude tubes vermengen
realiteit van het pallet
wit wat eens was
op het doek
Claire-obscure-techniek
diepte creëren op een plat vlak
beheerste hij perfect tot in de puntjes
ontving daarover veel lovende kritiek
om die diepte met ogenschijnlijk gemak
sprekende portretten bij elkaar in een rij
van die ene werd ik oprecht blij
het portret van het jongetje laat mij langer staan
voelde herkenning, iets van mijn jeugd
ondergaan
J.S. 2018
Reacties op ‘Frans Hals’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!