vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
ongelukje
een gevallen vrouw, dat ben ik nu
strompelde over de eigen benen
viel tegen een muur, ben bont en blauw
een gebroken arm als resultaat
ben op mezelf behoorlijk kwaad.
gelukkig is er prima mantelzorg
en word enorm verwend
door kinderen en eigen vent
daarom: gewoon niet klagen
de ellende is te dragen.
Ingezonden door
Geplaatst op
30-12-2018
Over dit gedicht
botbreuk
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
BlessureReacties op ‘ongelukje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!