Meditatie in het Vondelpark

Het gras is nog nat
vroeg in de ochtend
rondom mijn matje
in het Vondelpark

onder de hoge koepel
van dampsporen door
de blauwe lucht boven de stad –
de ruimte van mijn geest

Mijn realiteitsbesef knettert
er fel doorheen, ontsteekt
lonten in mijn hoofd en
mijn gevoel mijzelf te zijn

versplintert voor onbepaalde tijd –
de resterende tijd
van --onbekend--
is onbekend