vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Suicidegedachte
De nacht duurde me te lang. Het deed pijn maar huilen hielp niet.
Toch kon ik niet stoppen.
Ik voelde me een hoopje bij elkaar geraapte shit dat moest overleven.
Waarvoor? Voor iedereen die mij in leven wilt houden.. iedereen behalve ik. En juist dat doet zoveel pijn. Ik voel me opgesloten in dit leven. Ik wil niet in leven zijn, waarom moet ik?
Reacties op ‘Suicidegedachte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!