Angst
Ik vind het eng als je me vasthoudt
Wanneer het voelt of er geen uitweg is
Ik bevries als je me aanraakt
Ik ben bang voor je verwachtingen
Ik heb angst voor pijn
En voor alles dat daar nog op volgt
Ik durf niet te ontspannen en toe te geven
Omdat ik niet weet of ik sterk genoeg zal zijn
Zeggen kan ik het je niet
Omdat al mijn woorden plots verdwijnen
Duidelijk maken wil ik het je niet
Want ik ben bang dat het je afschrikt
Jouw schuld is het niet
Jij hebt mij niks misdaan
Ik ben bang dat ik tekortschiet
Of dat ik dat misschien al heb gedaan
Ik vind het eng, straks raakt je geduld op
Er zijn vast velen die mijn plekje willen
Want eigenlijk is mijn grootste angst
Dat `jij en ik´ zal gaan verstillen
Reacties op ‘Angst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!