vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stille wonderen
ik heb
stille wonderen
in je ogen gezien
het panoramisch
voorbij trekken van
eindeloze toendra’s
in de kleuren oker
bruin en geel bleven lege
zielen van woestijnen heel
het majestueuze dak
van werelds grootste
bergmassief in contrastheroïek
de zwartblauwe
atmosferische dood die
ruimte ziet in oneindig gebied
samen zijn we opgestaan
hebben de kusten verlaten
die we na het nirwana zijn opgegaan
wil melker
23/02/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Stille wonderen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!