vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Achter menige voordeur.
Schuilt een keten van verdriet
Opgekropte gevoelens,
verwardheid en de wanhoop nabij.
Veelal gezinnen met kinderen,
verstikken gezamenlijk in hun verdriet.
Zakken weg in de diepe puinhoop,
een andere oplossing vinden ze niet.
Schaamte ,geen hulp durven vragen
de onmacht niet naar buiten dragen .
Niet meer weten hoe te gaan!
Tot dat het voor iedereen te laat is.
Men treft dan ook steeds vaker,
een gruwelijk familie drama aan.
Reacties op ‘Achter menige voordeur.’
-
Deze vind ik mooi!
Verwijderde gebruiker - 20-03-2009 om 09:41