Een brief voor de postbode van de hemel
Aan: Allerlieve liefste
Adres: De hemel
Geschreven door: Haar grootste aanbidder
Allerlieve liefste,
Eigenlijk is dit zinloos: woorden kunnen niet beschrijven hoeveel ik van je hou.
Maar ik ga het proberen, ik ga m’n uiterste best doen, speciaal voor jou.
Toen ik je voor het eerst zag,
toverde je op m’n gezicht meteen een brede lach.
Ik was sprakeloos, toen ik met open bek, vol ongeloof naar je loerde.
In de omgeving vertraagde alles, niemand die zich nog verroerde.
Er was alleen nog jij,jij,jij.
Er bestond niets anders meer voor mij.
M’n keel was droog, praten ging niet meer, weg waren de woorden.
M’n hart bonkte, alle mensen in de buurt die dat hoorden.
Je was ook lief, een doorzetter, een werker,.... , je was een wonder voor iedereen, voor mij.
Er was alleen nog jij.
En dan plotseling, de volgende dag, was je er niet meer.
M’n wereld stortte in, m’n hart deed zeer.
“Een aanrijdingâ€,dat was het enige en het laatste wat ik te horen kreeg.
Ik schreeuwde, roepte en tierde, en zakte daarna op de grond uitgeput en leeg.
Ik hoop dat er daar in de hemel een postbode bestaat,
en dat hij je dit lezen laat.
Zodat je weet
hoeveel het me op dat moment speet
dat ik nooit het lef heb gehad om te zeggen hoeveel ik van je hou.
Niemand wist hoe vroeg je sterven zou.
Hierbeneden zal ik spoedig de geest geven,
want zonder jou kan ik niet leven.
Ik voel mezelf als een kaars doven.
Hopelijk zie ik je terug daarginds, daarboven.
Je grootste aanbidder
Reacties op ‘Een brief voor de postbode van de hemel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!