1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Louise Marie, mijn thuis

In ’t hartje van de Vlaamse Ardennen,
Is een wondermooi gehucht.
Zilveren herfstdraden glinsteren
In de herfst ijle lucht
Buurtvogels twinkelen er hun hoogste lied
In ’t Muziekbos waar men nog van rust geniet
Oude bomen, als stoere wachters staan stil
Rond de bekende Geuzentoren, oud, stoer en kil.
Bezoek de boetzitting of de Romeinse steen gerust
Overal vindt je in dit paradijsje rust.
Zachtjes dempt de afstand in de gouden nevel
Dringt de klokken galm tot aan de hemel
Over huizen en laag gelegen velden
Zo’n dorpje vindt men zelden.
Het komt uit Onze Lieve Vrouw van La Salette toren,
Waar men de Heilige Apolonia tegen tandpijn aanroept
En harmonie en schoonheid elkaar ontmoet.
In de stilte van bos en veld
Lijkt alles wel volmaakt.
Af en toe een schril gefluit
Van de trein door de tunnel rijdt.
Ja dit plekje
waar de wind zo ruist
is Louise Marie...mijn thuis.

Vanavermaete Yvette ( Triestesse)

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Ik woon in het hartje van de Vlaamse Ardennen, een zeer ongerept plekje naruur. Het is geen gemeente maar simpelweg een gehuchtje die op iedere landkaart prijkt. Ik zou dit plekje voor niets willen ruilen.

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bossen Louisemarie Velden Vlaamseardennen

Reacties op ‘ Louise Marie, mijn thuis’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Louise Marie, mijn thuis