Verscheurende Pijn
Het is weer zoals voordien
Het voelt alsof ik niet kan zien
De leegte begint weer de macht te krijgen
Ik kan mijn leven gewoon niet meer zelf rijgen
Ik voel enkel opnieuw die helse pijn
Zonder te weten wie ik kan zijn
Ik weet niet meer hoe of wat ik moet denken
Er is niemand meer waaraan dat ik iets kan schenken
Alles is mij weeral maar eens ontnomen
Ik krijg nooit de kans om eens te bekomen
Als ik mij even goed voel krijg ik een bons
Zo hard dat ik enkel nog van de pijn gons
Ik dacht echt dat alles op zijn plaats zou vallen
Totdat ik weer en die diepe lege put moest knallen
Het is altijd hetzelfde, iedere keer opnieuw
Ik ben het beu om te leven zonder ademde kieuw
Mijn lichaam heeft een eigen controle genomen
Mijn goede wil is door de vreselijke pijn overgenomen
Ik heb geen macht meer over mijn eigen lichaam
Het enige dat ik doe is piekeren over alles uit schaam
Waarom ziet niemand wat ik wil zeggen? Wat ik bedoel en voel?
Ik heb geen reden meer om te leven zonder een echt doel
Ik wil gewoon de ijzige kou voelen in de kilte
Het antwoord voor mijn bloedend hart is de eeuwige stilte
Reacties op ‘Verscheurende Pijn’
-
Wat jij in dit gedicht schrijft, beschrijft bijna mijn hele leven! echt indrukwekkend! mooi gedicht hoor :']
xXxChanel - 22-06-2011 om 15:17