vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
onze kastanjeboom
De kaarsjes in onze kastanjeboom
zijn weer volop ontstoken.
Onze metershoge boom
ze zag ons ouder worden,
zag kinderen opgroeien.
Opnieuw staat ze te bloeien.
Een kruin zo groot, waarin vogels
gemakkelijk kunnen verdwalen.
Waaronder je kunt schuilen
zomers bij al te felle zon.
Waaronder je stiekem kunt huilen
als het niet ging zoals je had gehoopt.
En ook al zeggen mensen
een sta in de weg, neem toch grint.
Die rommel van kastanjes en blad.
Ze mag blijven, een deel van ons leven.
Als kaarsenstander in onze tuin
waar we heel veel om geven.
Reacties op ‘onze kastanjeboom’
-
'Van bomen heb je alleen maar last', zei de buurvrouw en werd op haar steenvlakte gebakken.
guido - 10-05-2019 om 10:25