Zoekende ik
Daar zit ik dan
Op een bankje
Uitzicht op de hei
Een sigaret tussen mijn vingers
Muziek in mijn oren
Met de heldere blauwe lucht
Geen behoefte aan mensen om mij heen
Krijg geen woord uit mijn mond
Hoe ik mij voel?
Ik weet niet wat ik voel
Niet weten hoe ik met mezelf om moet gaan
Hoe leg ik het dan uit,
aan mensen om mij heen?
Dan blijft er maar 1 ding over
Alleen zijn
Wat ik ook doe
Ik kan het geluk niet meer vinden
Mensen geven om mij
Maar ik kan daar niks mee
Ik voel toch wel wat
Eenzaamheid, dat is wat ik voel
Maar dat doe ik toch echt zelf
Mijn hoofd is leeg
Alles lijkt donker
Ik weet geen houding te geven
Ik doe maar wat
Maar ben ik dit wel?
Hoe ik daar achter kom,
blijft de vraag
Ik hoef geen carrière te maken,
als ik maar geluk vind
Op de achtergrond zijn
Dat is wat ik wil
Ik wil mezelf zijn
Niet meelopen met deze wereld
Dat is al goed genoeg
Ik twijfel weer
Is dit wel wat ik wil?
Ik weet het niet meer
De volgende keer
Is het weer wat anders
Altijd dat getwijfel
Niet mezelf kennen
Het is vermoeiend
Niet weten wat ik met mezelf aan moet
Mensen hebben vraagtekens
Maar ik ben dit
Altijd zoekend
Wie ik ben, wat ik wil
Wat ik voel
Reacties op ‘Zoekende ik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!