vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zachte vloed
Ik ruik de zee
achter de kinderwagen
we kuieren langs rozebottelhagen
met is misschien een cliché
ik schouw wat wij wrochtten
je kijkt naar het kind haar hikken
ik zie lichte paniek in je blikken
daar in de paarsgroene duinenbochten
de zee vloedt met vastberaden plan
maar de dag is zacht en zoet
deze dag kabbelt ze met gezwinde spoed
wij kijken allemaal toe vanuit de duinpan.
Ingezonden door
Geplaatst op
17-06-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
RozebottelhagenReacties op ‘Zachte vloed’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!