vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet
er rollen tranen over mijn wang
het lijkt zo maar ik ben niet bang.
het zijn tranen van verdriet
maar gelukkig is er niemand die het ziet.
ik wil het aller liefst rust en alleen zijn
want ik doe mezelf nu pijn.
ik weet dat het niet mijn schuld is
maar het voelt wel zo dat het zo is.
hij is ziek en daar kan je niks aan doen
maar het liefst zie ik je zo vaak net zoals toen.
Reacties op ‘Verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!