Innig verliefd
Wacht je op me?
in het grauw van de ochtendstond
wanneer alles krakend tot leven komt
wacht je zolang op me?
ik haal verse eitjes bij de leghennen
en zal je daarmee verwennen
met verse beboterde bolletjes en marmelade
daarna wandelen we over de esplanade
naar het park en de vijver
waar we eendjes voeren met veel ijver
dan neem ik je zacht hand, mijn amant
en vleien wij ons neder in het witte zand
je melkblauwe ogen bezien mij lieflijk
ik probeer je wimpers te tellen maar ze zijn te talrijk
onze lippen raken mekaar en we zoenen innig en teder
dit moment komt nooit meer weder
ik draag je naar huis waar onze bedstee wacht
met haar verengevulde kussens zo zacht
onze ledematen omstrengelen elkaar
en volvoeren prikkelingen en liefdeskunsten zo dankbaar.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-06-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EsplanadeReacties op ‘Innig verliefd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!