een monument
een monument
een boom voor ieder slachtoffer één
298 bomen, een herinneringsbos
amfitheater waar door een opening
het zonlicht volop schijnt
teken van hoop
dat nooit
verdwijnt
tezamen
in stilte samen bijeen
een plek, ter nagedachtenis
aan hen die voorgoed gingen
zonder afscheid niet terug kwamen
zonnebloemen legt het koninklijk paar neer
zonnebloemen bloeiden welig in de velden
3 jaar gelee, daar heel ver weg
verdrietige, pijnlijke, niet te vergeten herinnering
zij bloeien volop ook dit jaar weer
woorden gesproken van troost en
bemoediging
neemt niet weg het grote altijd gevoelde gemis
deze plek brengt nabestaanden samen
herdenken vandaag in diepe stilte
de dierbaren, die voortleven
in de levens van hen
die achterbleven
in pijnlijke herinnering gevangen
willen zij ook de waarheid
laat zich te lang wachten
vragen om gerechtigheid
in het besef
dat alles na die fatale dag
nooit meer hetzelfde zal zijn
liefdevolle herinneringen aan hen
doet zo veel verdriet
geeft zoveel pijn
vandaag op deze plek voor hen
bij het monument ter nagedachtenis
samen wij
moment van herdenking, herinnering
koesterend de naasten in stil gemis
zij immer in gedachten
nabij
J.S. 17 juli 2017
Ingezonden door
Geplaatst op
17-07-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herdenking MonumentReacties op ‘een monument’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!