vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Opspattend wit
traag golft
stilte langs kusten
vol begrip
geen felle
confrontaties
in opspattend wit
een rustig weten
op een bodem
zonder vergeten
stromend
meanderen zonder
direct te veranderen
in opgaande
vloed langs de
weidsheid van strand
tot daar waar
herinneringsbanden
terabytes kleuren in zand
zo voedt database aarde
de kwantumcomputer die
ons als natuur is gegeven
wil melker
21/07/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
21-07-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Database Herinneringen NatuurReacties op ‘Opspattend wit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!