vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een akelig visioen
Waar ben je toch naartoe gegaan?
zocht je in een verloren land op de maan
kwam terecht in een ijselijke nachtmerrie
en belandde in een vlaag van lethargie
kon niet vooruit noch links of rechts
ogen puilden uit van het staren slechts
kom en slecht deze ketens van apathie
met je gebruikelijke hoofsheid en gratie
maak me wakker uit deze hulpeloosheid
maak je heimelijke tekens in onzichtbaar krijt
bevrijd me uit deze akelige zinsbegoocheling
en vlieg me op je eenhoorn naar de dampkring.
Ingezonden door
Geplaatst op
24-10-2019
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EenhoornReacties op ‘Een akelig visioen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!