Elohim

Uit 'Het gegeven boek'

De waar geachte god van waan en faam
staat potsierlijk op zijn borst te kloppen
de gemaakte parvenu van crêpepapier
vent zijn heilige onverdraagzaamheid.

De idool van moord en doodslag
slaat met het een de ander neer
de veertigjarige plaag uit de woestenij
slijt er zijn holle onverzadigbaarheid.

De meester van de moeder en het kind
baat de ellende verkwistend gretig uit
de duizendjarige verwachte vredestichter
koestert zijn lichte ontvlambaarheid.

De eeuwige die geen naam mocht hebben
gaat in onverschilligheid ten onder
met het gouden kalf op de tafel van steen
pakken zij hun biezen en verdwijnen in de mist.

Guido van Geel